San Marino’nun anayasa, kanun ve tüzükler ile çerçevesi belirlenen, köklü, geleneksel bir siyasi kültürü bulunmaktadır. En eski Parlamenter Cumhuriyet olarak kabul edilen San Marino, Avrupa'nın en eski anayasasına (1600) da sahiptir. Ortaçağ’a uzanan şehir devleti geleneğini sürdüren bu siyasi yapı bünyesindeki kurumlar, mevcut biçimlerini 1974 tarihli “San Marino siyasi düzeninin ilkesel temelleri ve halkın hakları bildirgesi” isimli belge ile almışlardır. Sözkonusu bildirge, kurucu organların yetki ve sorumluluklarını belirlemektedir.

Devlet Başkanlığı görevi, 1243 yılından bu yana süren uygulama çerçevesinde, farklı siyasi eğilimlere mensup olan ve 6 ayda bir değişen iki Eş-Başkan (Captain Regent) tarafından deruhte edilmektedir. Altı aylık süreler (1 Nisan - 1 Ekim ve 1 Ekim - 1 Nisan) için Parlamento tarafından seçilen Eş-Başkanlar, görev sürelerini doldurmalarının üzerinden üç yıl geçtikten sonra yeniden seçilebilmektedirler.

Yasama organı, Büyük ve Genel Konsey olarak adlandırılan 60 sandalyeli Parlamento olup, genel seçimler beş yılda bir gerçekleştirilmektedir. Büyük ve Genel Konsey bünyesinde toplanan siyasi görevler, yine bu organ eliyle, Devlet Kongresi olarak adlandırılan Hükümet’e devredilmiştir. Konseyin belirlediği siyasi tercihleri uygulamaktan sorumlu olan, yürütme organı niteliğindeki Devlet Kongresi’nin başında Başbakanlık benzeri bir makam bulunmamaktadır. Eş-Başkanlar, Parlamento’nun yanısıra Devlet Kongresi’ne de başkanlık etmektedirler.

İdari yapı bakımından ülke, “kale (castello)” adı verilen dokuz bölüme ayrılmıştır. Bunlar, başkent San Marino, Acquaviva, Borgo Maggiore, Chiesanuova, Domagnano, Faetano, Fiorentino, Montegiardino ve Serravalle’dir. Dokuz Kale de kendi içlerinde toplam kırküç “Curazione” adlı daha küçük idari birime (belde) bölünmüştür.