Sayın Papadopulos,

2 Nisan 2003 tarihli cevabi mektubunuz için teşekkür ederim. Mektubun muhtevasını dikkatlice inceledim.

Uzun zamandan beri süregiden Kıbrıs sorununun temelinde iki taraf arasında derin bir güven bunalımının yattığı kanaatindeyim. Kapsamlı çözümü amaçlayan çabaların şimdiye kadar bir neticeye ulaşmamasın da bu unsur engeleyici bir rol oynamıştır. Son olarak doğrudan görüşmeler süreci de aynı durumla karşı karşıya kalmıştır.

2 Nisan 2003 tarihli ve sürecin iki kanal üzerinden devamını öngören önerimiz, Ada’daki iki halk arasında güven krizinin aşılmasını ve ilişkilerin normalizasyonuna katkıda bulunmayı ve böylece kapsamlı bir çözüme dönük çabalara yeni bir ivme kazandırmayı amaçlamaktadır.

Cevabi mektubunuzda dile getirdiğiniz bazı noktalara ilişkin düşüncelerime kısaca aşağıda değinmekteyim:

1. 2 Nisan 2003 tarihli mektubumda da teyid edildiği üzere, Kıbrıs Türk tarafı BM Genel Sekreteri’nin iyi niyet misyonunu desteklemeye devam etmektedir.

2. Doğrudan görüşmeler sürecini Kıbrıs Türk tarafı başlatmıştır. Bu çerçevede BM Genel Sekreteri’nin önerilerini iyi niyetle müzakere ettiğimiz gibi, bu önerilerin geliştirilmesi için aktif şekilde görüşlerimizi ortaya koyduk. Kıbrıs Türk tarafı ayrıca teknik komite çalışmalarına aktif bir şekilde katılmıştır. Bu çerçevede, BM Genel Sekreteri’nin planına çekinceler koyduğunuzu ve planı değiştirmek üzere önerilerde bulunduğunuzu hatırlatmak istiyorum. Nitekim, Lahey toplantısında Kıbrıs Rum tarafı BM Genel Sekreteri’nin önerdiği planın referanduma sunulmasına karşı kesin koşullar ileri sürmüştür. Oysa, Lahey toplantısında ben iki tarafın plana getirmek istediği değişikliklerin müzakere edilmesini ve bir mutabakat sağlanması halinde referanduma sunulmasını önermiştim. Kapsamlı çözümün temel meselelerinin ancak bu süreç çerçevesinde halledilebileceği konusunda farklı düşünmediğinizi zannediyorum.

Bu vesileyle, Kıbrıs Türk tarafının her zaman serbest müzakere yoluyla karşılıklı kabul edilebilir bir çözümden yana olduğunu bir kez daha belirtmek isterim. Şimdiye kadar bu hedefe ulaşılamamasının temel nedeni iki taraf arasında çözüme yardımcı olacak bir sosyo-psikolojik ortamın sağlanamaması olmuştur. Oysa herşeyden önce karşılıklı itimat ve güven ortamının sağlanması iki taraf arasında bir çalışma ilişkisinin gelişmesine de yardımcı olacaktır. Yapmış olduğum öneriler özellikle sözkonusu güven ortamının kurulması ihtiyacını karşılayacak pratik ve uygulamaya dönük önlemleri içermektedir.

Bu düşüncelerle önerilerimin halen masada olduğunu belirtmek istiyorum. Kapsamlı çözüm çerçevesinde bir ortaklık ilişkisi kurulması bakımından güven tesis edilmesi ihtiyacının taşıdığı önemi gözönünde bulundurarak, yapmış olduğum önerilerin takipçisi olacağım. Sizin de bu önerileri yeni bir perspektifle değerlendirmenizi ümit ediyorum.

Bu mektubun bir örneğini Birleşmiş Milletler Genel Sekreterine ulaştırmaktayım.

Samimi dileklerle.

Rauf R.Denktaş
Cumhurbaşkanı