Türkiye’nin Üyelik Durumu:
BM üyesi devletler, BM Antlaşması uyarınca ipso facto
(kendiliğinden) UAD Statüsüne de taraf oldukları için, UAD
önündeki davalara da taraf olabilmektedirler.
Türkiye, UAD’nin zorunlu yargı yetkisini kabul
etmemektedir.
|
Teşkilatın Tarihi
:
UAD, BM Şartı ile BM’nin asli “adalet organı” olarak
kurulmuştur. UAD’nin kuruluşundan önce, Milletler Cemiyeti
bünyesinde kurulan Uluslararası Sürekli Adalet Divanı
(USAD) bulunmaktaydı. Divan Statüsü, BM Şartı’nın ayrılmaz
parçası olarak Şart ile birlikte 1945 yılında yürürlüğe
girmiş ve USAD feshedilmiştir. UAD’nin ilk yargıçları 6
Şubat 1946’da seçilmiş, Divan’ın resmi açılışı ise 18 Nisan
1946’da yapılmıştır.
UAD, başta UAD Statüsüne taraf olan devletlere açıktır. Bu
bağlamda, BM üyesi devletler, BM Antlaşması uyarınca ipso
facto (kendiliğinden) UAD Statüsüne de taraf oldukları
için, UAD önündeki davalara da taraf olabilmektedirler. BM
üyesi olmayan bir devletin UAD Statüsüne taraf olabilme
şartlarının BM Güvenlik Konseyi’nin tavsiyesi üzerine BM
Genel Kurulu tarafından tespit edileceği, BM Şartı’nda
belirtilmiştir. Öte yandan, BM Şartı’na ve UAD Statüsüne
taraf olmayan devletlerin, BM Güvenlik Konseyi tarafından
belirlenecek koşullar uyarınca UAD önündeki bir davada
taraf olma hakkı bulunmaktadır.
Ancak, UAD’nin esasa ilişkin yetkisini, devletlerin Divan
önündeki davalara taraf olma hakkından ayırmak gerekir.
Divan’ın yetkisi ihtiyari olup, UAD, sadece tarafların
Divan önüne götürmeyi kabul ettikleri uyuşmazlıkları
incelemeye yetkilidir.
UAD’nin zorunlu yargı yetkisini tanımayan devletler Divan’a
bu yetkiyi şu yollarla tanıyabilirler: Tahkimname
(uyuşmazlık tarafları, uyuşmazlığın konusunu ve taraflarını
belirttikleri bir tahkimname ile aralarındaki uyuşmazlığı
UAD’ye sunmayı kararlaştırabilirler), Anlaşma (devletler
ikili veya çok taraflı anlaşmalarda, anlaşmadan doğan
uyuşmazlıkların Divan’a havale edilmesini öngören bir hüküm
getirebilirler), Tek taraflı bildirim/Beyan (Statü’ye taraf
olan devletler “herhangi bir zaman, aynı vecibeyi kabul
eden herhangi bir başka devlete karşı UAD Statüsü’nün 36(2)
maddesinde düzenlenen hukuki mahiyetteki uyuşmazlıkların
hepsi hususunda Divan’ın kaza yetkisini ipso jure ve özel
bir anlaşma olmaksızın mecburi olarak tanıdıklarını” beyan
edebilirler) ve Forum Prorogatum (bir devletin bir
uyuşmazlığı Divan’a havale etmesi durumunda, diğer
devletin, Divan’ın yargı yetkisini kabul ettiği anlamına
gelecek bir tutum izlemesi).
Öte yandan, BM Şartı uyarınca, BM Genel Kurulu veya
Güvenlik Konseyi hukuki herhangi bir mesele hakkında, Genel
Kurulca yetkili kılınacak diğer BM organ ve uzmanlık
kuruluşları ise çalışma alanlarında karşılarına çıkacak
hukuki meseleler hakkında UAD’den tavsiye görüşü talep
edebilirler.
UAD, ülkelerinde yüksek yargı görevlerinin icrası için
gerekli şartları haiz bulunan veya uluslararası hukuk
alanında tanınmış hukukçular arasından seçilen 15 hâkimden
oluşmaktadır. Hâkimler, 9 yıl süreyle görev yapmaktadırlar
ve yeniden seçilmeleri mümkündür.
|